Dag 3: “Drache nationale” on the 4th of July

We staan weer vroeg op. Om 1uur hebben we een afspraak in downtown Manhatten om met Baja Bikes een fietstocht te maken.
Voor de eerste keer nemen we de “subway”, want de te overbruggen afstand  is vrij groot. We dalen de trappen af en een verschrikkelijke geur en een vochtige warmte overvallen ons. Een dakloze ijsbeert op en neer aan de automaten waar we na hel wat moeite en wat gevloek aan onze tickets geraken. Eerste staan we op het verkeerde perron, maar na wat zoeken en wat trappen op en af te lopen, vinden we het juiste perron. Het is vrij rustig. Even later snappen we waarom… Het is de 4de juli, de nationale feestdag in de Verenigde staten. 
Bij Starbucks eten we een ontbijtje met zicht op de One Trade Center. Een stukje verderop hebben we afspraak met onze gids. Voor we vertrekken nog op zoek naar een toilet wat in dit deel van NY geen evident opgave is. 
Wanneer iedereen van ons groepje een fiets heeft ,vertrekken we met onze gids Lars richting Brooklyn. We rijden eerst naar de Manhattenbridge. Wanneer we er over rijden vallen de eerste druppels naar beneden. Tegen dat we in Dumbo zijn, op het plekje waar je tussen de hoge gebouwen het iconische beeld van de Manhattenbridge hebt, worden de druppels steeds dikker en is een regenjasje noodzakelijk. We snel verder tot aan het water waar het onweer volledig losbarst. Alle sluizen worden open gezet . Watervallen stromen naar benden van de bruggen. Ik maak met rune een rondje rond de beroemde carousel terwijl Koen en Kobe schuilen en we komen kletsnat en met natte voeten terug. 
Wanneer het iets minder hard regent hervatten we onze tocht door Brooklyn Heights, via de Broolyn Bridge terug naar het beginpunt. De zon brandt op ons hoofd.
We zakken af richting memorial  9/11. Twee grote vierkante putten waarin water elegant naar beneden stroomt, herinnert ons aan het drama dat hier zich begin van de eeuw afspeelde. De bijna 3000 namen die aan de rand van het monument gegraveerd staan, maken me stil. In elke naam staat een Amerikaans vlagje geprikt, bij de jarigen van de dag een witte roos. 
Voor we het One World center binnen gaan, gaan we een hamburger eten. Met volle magen stappen we in de lift die ons op 45seconden naar de 100ste verdieping brengt. Tijdens de rit worden videobeelden geprojecteerd. Met wankele benen stappen we uit de lift.
Het uitzicht het spectaculair over heel Manhatten en verder. Het regent opneuw wanneer we boven komen en stilletjes aan klaart het op en wordt het zicht beter. Een mysterieuze nevel  bedekt de wolkenkrabbers.
Terug beneden wandelen we door het Oculus Center (weeral een prachtig stukje architectuur) naar de Bull of Wallstreet. Het is een gigantisch groot dier, goed voorzien van oren en kl@@ten, maar toch zo goed als onzichtbaar. Toeristen plakken op en rond het dier, zodat het onmogelijk is er een foto van te maken. Ik trek mn stoute schoenen aan en duw mijn gsm tussen de mensen door, voor hun neuzen om toch een glimp van het beest op mijn toestel te krijgen. 
De vermoeidheid slaat toe, de benen doen pijn. We besluiten naar het water te trekken om ens te installeeren om naar het grote vuurwerk te kijken. We zijn niet de enige met dat idee. We worden door de NYPD tegen gehouden en sturen ons naar de rij die er staat om naar het water te kunnen gaan voor het vuurwerk. De rij blijkt enorm lang; telkens we achter de hoek van de straat kijken, is er nog meer mensen massa die staat aan te schuiven. Dit is gekkenwerk en wordt uren aanschuiven met dan nog geen garantie dat we nog toegelaten gaan worden. Enorm teleurgesteld stappen we terug de tegenovergestelde richting uit. We kopen pizza en installeren ons in het Bryant Park. De rust komt als geroepen.

Om 21u30 toch even naar buiten om tussen de hoge gebouwen door een glimp op te vangen van het vuurwerk. Het pikt dat we niet dichter staan…