Dag 2: Te vroeg

Jetlag….vervelend. Slecht slapen, heel vroeg wakker. Nog even proberen te slapen, maar zonder succes. Dan nog wat foto’s bij op de blog plaatsen. De wekker gaat af, na een tijdje krijgen we Kobe ook wakker. Rugzakken inpakken en een plekje zoeken om te ontbijten. We logeren op 100m van het Bryant Park, waar we een “Pain Quotidien” binnen wandelen en er pannenkoekjes met fruit, granola, koffiekoekjes met een stevige koffie bestellen. Halverwege het ontbijt gaat mijn wekker af. Het blijkt half 8 te zijn, het uur waarop we zouden opstaan. Koen zijn wekker is dus om 6u30 al af gegaan. We zijn dus iets te vroeg uit ons bed gerold. Geen haast dus om naar het “Summit one Vanderbuilt” te gaan, waarvoor we tickets hebben om 10u30. Tijd genoeg dus om een omweg te maken langs het Empire State building, door de grote hal van het Grand Central terminal naar het glazen complex.

We zijn ruim op tijd en moeten lang aanschuiven voor we binnen mogen. De woorden “binnen zonder aanschuiven” op de tickets zijn dus niks waard. Wanneer we eindelijk binnen zijn, worden er nog een aantal foto’s gemaakt, zowel in groep als individueel en dit zonder al te veel uitleg waarvoor deze gebuikt worden.

Door een donkere gang worden we naar de liften geleid, die ons onder begeleiding van stroboscopische lichten, op een mum van tijd en met vreemde kriebels in de buik naar de 91ste verdieping van het gebouw brengt.

Onmiddellijk stappen we een glazen ruimte, met spiegels aan alle kanten (behalve de buitenkant) geleid. Rune is niet op zijn gemak en blijft op de matte strook vloer. Wij gaan aan de grote glaspartijen de wolkenkrabbers van bovenaf bewonderen. Vanuit de volgende ruimte komt gejoel….een kleinere glazen spegelbox vol ziverkleurige “strandballen” worden door enthousiaste kleine en wat grotere “kinderen” in de lucht geduwd. Er wordt volop geposeerd, vreemde poses aangenomen, pruillipjes getrokken wat waarschijnlijk de prachtigste foto’s opleveren.

Nadien worden we door een fotograaf in een glazen uitstekende box geduwd waar exclusieve professionele foto’s gemaakt worden. Die zullen we nadien zeker NIET kopen. Roltrappen brengen ons nog een paar verdiepen hoger het terras en en natuurlijk worden we ook door de giftshop geleid.

Op een minuutje tijd staan we weer beneden, met een vreemd gevoel in de maag en wankele benen. Is het van de honger of toch van het ‘ritje’ in de lift,

Op Times Square steken we een hotdog binnen en met gevulde maag zakken we af naar Pier 83. Even wat rusten in de schaduw; de zon brandt, de hitte voelt zwaar aan en we zijn nog te vroeg om op de boot van Circkle line te stappen.

Om 15u verlaat het schip de haven, varen we rond Manhatten en krijgen ondertussen een (veel te) uitgebreide uitleg van gids David over de gebouwen, geschiedenis,…van New York. Na een tijdje haken we af en genieten we gewoon van het uitzicht van de skyline en maken honderden foto’s.

Eens terug aan land hebben we dorst en sappen we een bar binnen. Er zit alleen plaatselijke bevolking en genieten er in rust van een drankje met nacho’s en quesadilla’s.

Laatste missie van de dag; een bezoekje aan de “Lego Store”. Vandaag is de wachtrij gelukkig veel minder lang dan gisteren en na tien minuten staan we al binnen tussen gigantische kunstwerken gebouwd met de kleine gekleurde blokjes.

De benen zijn doodmoe en gaan terug naar het hotel. Even wat bekomen van alles om nadien nog even naar Times Square te wandelen en er de lichtshow te bewonderen.