Spooky

Vandaag staat er iets op de planning dat al een tijdje op mijn bucket-list staat; een bezoek aan het spookdorp Kolmanskop. Dit was vroeger een diamant-dorp, maar sinds het sluiten van de diamantmijn, zijn de bewoners vertrokken.

Onze routine ‘s morgens gaat steeds vlotter; iedereen heeft zijn vaste taak en het loopt op wieltjes. Vanavond slapen we opnieuw op deze camping, maar toch moeten we het meeste inpakken.

De weg ernaartoe is een loodrechte asfaltweg door een vlakke steppe waarin wilde paarden leven, met op de achtergrond enkele majestueuze bergen.

In het midden van de woestijn zien we het dorp verschijnen. We wandelen tussen de sierlijke huizen van de architect, boekhouder, leraar, dokter, het ziekenhuis… die stilletjes aan door het zand van de woestijn worden opgegeten. In sommige huizen staat het zand bijna tot aan het plafond. Het zonlicht dringt binnen in de gebouwen door de spleten en zorgt voor een magisch lichtspel. Dit is een zalige plek om foto’s te maken.

We rijden tot aan de kust naar het stadje Lüderitz; een beetje een vreemd stadje met huizen en kerken in Duitse stijl, met zwarte mensen in de straten. We doen er wat inkopen en gaan picknicken op de rotsen aan de vuurtoren op  Shark-island.

Onderweg naar de camping stoppen we aan de spotplaats voor wilde paarden. We zien er enkele in de verte. We rijden terug naar de garage om de nieuwe velg op te pikken. Deze staat al klaar, wat een service in de woestijn!

Op de camping zetten we de tenten terug op, spelen we wat spelletjes, maken we een vuurtje en koken we voor de laatste keer deze reis op onze gasvuurtjes een super lekkere maaltijd.