Dag 16: Verschillende tinten turquoise

In dit hotel wordt het ontbijt voorzien, dus kunnen we (veel te vroeg volgens Kobe), gewoon onze voetjes onder de tafel schuiven. We kiezen iets lekkers uit, behalve Koen want die is nog altijd niet ok. Er is twijfel of hij wel mee kan met het boottochtje dat we geboekt hebben. Hij neemt wat medicatie in en besluit mee te gaan. 
We hebben met Kristel, de schipper van het in vrolijke kleuren geschilderde bootje, afgesproken op de “kade” van een kleine camping waar een paar oude bussen en campervans staan. Na een paar minuten wachten meert ze aan aan de aanlegsteiger. Samen met nog een ander gezin gaan we aan boord van de “Flora” en varen we over de Laguna Bacalar naar Canal de los Piratas, een door de maya’s gegraven kanaal om produkten over te vervoeren. Het is zoet water en de kleuren ervan bestaan uit 7 tinten turqoise. Er leven bijna geen vissen en planten in omdat het water daarvoor teveel mineralen bevat. Ook zijn hier stromatieten in het water, de oudste nog bestaande levensvormen. We mogen ze niet aanraken want dan worden ze beschadigd. We springen in het warme water en stappen en zwemmen tot aan de mangroves. De jongens snorkelen een stukje, maar zien niet heel veel vissen. We varen een stukje verder naar één van de cenotes die het meer van zoet water voorzien. De kleur van het water hier is donkerblauw. We varen weer een stukje verder naar een eilandje. Vlak ervoor wordt het anker uit gegooid, springen we terug het heldere water in. Op een drijvend plankje worden verschillende fruitsoorten geserveerd. Het fruit is heerlijk zoet en smullen ervan. Ook Koen…hopelijk blijft het een tijdje binnen.
Op de middag legt “Flora” weer aan en nemen we afscheid van Kristel en de andere toeristen. In de bar van het hotel genieten we van een lekkere lunch en nadien ploffen we ons in de ligstoelen aan de rand van het zwembad. Ik probeer de verhalen van de voorbije dagen online te krijgen, want dit is in de vorige hotels niet gelukt. 
Uitgerust trekken we nog eens het stadje in en gaan iets eten in een restaurant dat Kristel ons heeft aangeraden. Het is overheerlijk (ik kies voor zalm met een korst van chocolade). Jammer dat Koen nog altijd zoveel last heft dat hij niks kan eten.