Dag 3: Niagara watervallen

17 augustus 2017 - Niagara Falls, Canada

Opnieuw zijn we vroeg wakker, ontbijten we op t gemakje en gaan we op pad. Vandaag staat één van de grootste toeristische attracties van Canada en de USA op het programma. Dat beloofd….
We gaan met de Greyhoundbus naar Niagara. De bediende aan loket geeft on de raad op tijd op het perron te gaan staan, want het belooft druk te worden. We staan als derde op het perron en kunnen ons plekje op de bus kiezen. Na anderhalf uur rijden komen we aan. Met de WEGO bus rijden we tot aan een infobalie vlak bij de watervallen om onze tickets voor de verschillende attracties op te pikken. Bij het uitstappen van de bus worden we onmiddellijk nat van het opspattend water. De wind blaast het water honderden meters ver. De dame achter het loket stuurt ons eerst naar de boot en boekt de tickets voor de Journey behind the falls om 13u, de White water walk om 14 uur.
Het aanschuiven aan de boot valt best mee. We krijgen een rode vuilniszak-cape en gaan vooraan op de boot staan, samen met nog een paar honderd andere in rood verpakte toeristen. We varen eerst voorbij de Amerikaanse waterval waar we wat nat worden en nadien tot in het midden van de Canadese Horse shoe falls. Het water buldert en spat, we worden kletsnat en zien geen steek voor ogen. Wat een speciale ervaring! We blijven er even hangen en varen dan weer langzaam naar het vertrekpunt. Hiervan hebben we honger gekregen en steken een veel te dure hotdog in onze mond.
Het is iets voor 13u en we mogen nog niet binnen bij de journey behind the falls, dus gaan we een kijkje nemen in de gigantische souvenirshop. Om 13u gaan we terug en staat er een lang rij aan te schuiven! Balen… We tijfelen even wat we gaan doen…wel doen of niet. We besluiten toch in de rij te blijven en het aanschuiven verloopt langzaam…om gek van te worden. Na een half uur zitten we eindelijk in de lift en kunnen we de waterval van opzij bewonderen van op het observation platform. Door een kille vochtige smalle gang worden we achter de waterval geleid. Door een smalle betonnen koker kunnen we water naar beneden zien komen. We besluiten niet meer naar het tweede gat te gaan en haasten ons naar buiten, snel de bus op naar de volgende attractie.
We komen iets na 14u aan bij de White water walk en daar mogen we opnieuw aanschuiven en wachten op de lift. Gelukkig verloopt het iets vlotter. We zakken een dikke honderd meter af, gaan opnieuw een smalle kille koker door en komen aan bij een gigantische kolkende massa water.
Via een houten padje wandelen we langs de rivier. Heel indrukwekkend zo dicht naast de woelende rivier te wandelen.
We haasten ons naar de bushalte waar net een bus aankomt om ons naar de terminal van het Greyhoud busstation te brengen, maar we mogen er niet meer bij op. Er was nochtans nog plaats genoeg. Gelukkig is het niet ver en wandelen we tot daar. De rit naar Toronto duurt lang. Het is beginnen regenen en er zijn gigiantische files. We doen er meer dan een uur langer over dan deze morgen. Op de bus is het koud en we zijn doodmoe. Wanneer we aankomen regent het nog steeds en doen we onze cape aan van aan de waterval. Zo gaan we de stad door tot aan onze airbnb. We worden onderweg aangestaard door de mensen die terug komen van hun werk….zij worden nat, wij niet. 
Nog snel wat inkopen doen, een warm badje nemen, eten en gaan slapen. Het is 21uur en we zijn kapot.

Foto’s

3 Reacties

  1. Oma:
    18 augustus 2017
    Hey roodkapjes, hier in de Fierkensstraat kunnen wij ook kletsnat worden hoor. En wat zien we op die derde foto? Is de andere oma ook mee???
    Groetjes...and enjoy
    Oma en opa mét zolder.
  2. Maurits Demarsin:
    18 augustus 2017
    Vanmorgen: geen verhaal, geen foto's.
    Waren de watervallen gesloten door een vakbondsactie?
    Een paar uur later: De militanten, bespoten door waterkanonnen, hadden er blijkbaar veel plezier in. Wij ook.
  3. Sigrid DM:
    19 augustus 2017
    De militanten waren te moe om 's avonds nog te schrijven...