Dag 13: Waar is de jaguar?

We werken onze veel te droge koffiekoeken (we vermoeden die van gisteren), pakken alles weer in en proppen alles in de auto. Vandaag heel wat cultuur op de planning en de jongens kijken er naar uit. De eerste stop is aan Haciënda Yaxcopoil. We rijden het rustige dorp binnen en zien onmiddellijk waar we moeten zijn. Een grote toegangspoort trekt onze aandacht en we wandelen er onder en zien het majestueuze hoofdgebouw. De koloniale sfeer druipt er nog vanaf en ook de inrichting van het interieur is nog authentiek. Ook de in fabriek waar de sisal verwerkt werd, kunnen we een kijkje nemen.
We volgen de Puuc-route richting het stadje Campeche, waarop een heel aantal tempels liggen. Het zijn er teveel om allemaal te bezoeken, dus kiezen we er twee uit. De eerste is de bekendste, die van Uxmal. Onmiddellijk na de ingang krijgen we zicht op de atypische ovale vorm van de eerste en grootste piramide. Het complex van Uxmal is vrij groot. Wanneer we van de ene piramide naar de andere wandelen schieten leguanen in alle richtingen weg. Soms is het oppassen dat je er niet op trapt. We vervolgen de Puuc-route door het woud (en hopen er een jaguar te zien, want die leven hier) en regelmatig moeten we de snelheid minderen om door een dorpje te rijden. De huisjes die er staan zijn soms hutjes met een dak van stro, huisjes gemaakt van beton of snelbouwstenen, soms geschilderd in een vrolijk pastelkleurtje en met een dak van golfplaten. Om de 100 meter is een klein winkeltje waar frisdrank, chips en een beetje fruit verkocht worden. Meestal staat er op het geveltje reclame voor Coca Cola. 
De archeologische site van Kabàh bevindt zich vlak naar de straat en er is bijna niemand. De jongens zijn het beu om naar tempels te kijken, dus besluiten ze in de auto te blijven zitten. De ramen worden open gezet want het is 41 gr vandaag. Het is zalig om tussen de eeuwen oude gebouwen te wandelen en de site helemaal voor ons alleen te hebben.
We rijden verder naar Campeche. Het landschap verandert naar een meer open landschap met wat velden en fruitplantages. In Campeche wordt het weer druk en banen we ons een weg door het chaotische verkeer. De Mexicaanse manier van rijden is niet echt geweldig; hier geldt de wet van de sterkste. Ons hotelletje bevindt zich in het oude stadsdeel. De auto wordt geparkeerd en we koelen wat af in het zwembadje. Even laten krijgen we gezelschap van Sigrid, Steve, Laure, Lise en Ruben. We trekken propere kleren aan (echt nodig na de zweterige dag) en gaan in de buurt op een terras met zicht op de kathedraal aperitieven. Nadien worden de magen gevuld met Mexicaanse of Italiaanse gerechten, spotten we een aantal geschilderde synthetische jaguars  en kunnen we voldaan gaan slapen.