Dag 21: Nog meer zeeschildpadden

We willen graag, voor dat de grote groepen met toeristen er zijn, aankomen op de archeologische site van Tulum, dus staan we vroeg op. Om 8u15 zijn we op de site en wandelen door de straat met de vele souvenir winkeltjes (het lijkt wel op Maasmechele village). Na wat zoeken vinden we het hokje waar we de tickets voor een bezoek aan de ruïnes kunnen kopen. Weer wandelen we een heel stuk tot aan de ingang, maar we mogen niet binnen want we hebben blijkbaar nog geen tickets gekocht om de site op te mogen. We kopen de tickets en gaan naar binnen. (de andere tickets waren om door het reservaat te mogen lopen. Het was gewoon een straat tussen de bomen.) We hebben het gevoel dat we regelmatig afgezet worden en het geld uit onze zakken wordt geklopt. Het is nog redelijk rustig en kuieren over de site. Van op de klif hebben we een mooi zicht op het complex, maar het is niet meer zo mooi als 23 jaar geleden. De strandjes onder het tempelcomplex zijn niet meer zo wit als toen, maar er ligt een heel dik pak sargassum op dat wel meer dan een meter dik lijkt. Zin om tot op het strand te gaan zoals we gedaan hebben bij ons eerste bezoek, hebben we helemaal niet. Wanneer we het complex verlaten stromen de toeristen in grote groepen toe en zijn we blij dat we op onze terugweg zijn. We ontbijten op een gezellig terras van een klein restaurantje in Tulum pueblo. Met gevulde magen rijden we verder naar Akumal, dat gekend is voor zijn zeeschildpadden. Net voor dit strand is de zeebodem bedekt met zeegras, waardoor de dieren hier dicht bij de kust leven en hier ook eieren komen leggen. We worden tot op een parking geloodst en boeken een gids om te zee in te mogen waar de schildpadden leven. Wanneer we dit niet doen, mogen we niet in de zones komen waar het zeegras en dus ook de kans om schildpadden te zien, klein is. Het troebele water wordt al snel wat helderder en al snel zien we een eerste schildpad. We komen een tweede grote schildpad tegen die rustig blijft grazen en regelmatig naar het wateroppervlak trekt om naar adem te happen. We hangen er rustig boven terwijl het gigantisch dier van zijn maaltijd geniet. In totaal zien we vier schilpadden, die een stuk groter waren dan die ene die we in Mahahuhal zagen. We douchen, doen droge kleren aan, kopen in de supermarkt van Tulum ontbijt voor morgen en gaan terug naar het appartement.

voor het avondeten gaan we naar één van de hotel-restaurants aan de zee. Onderweg stoppen we om te tanken. Een benzinepompbediende wenkt hard dat we bij hem moeten komen. Hij vraagt aan Koen hoeveel er in moet en hij vraagt hoeveel bandenspanning er op de banden moet. Het wordt gecontroleerd aan het deurportaal en er wordt een band bijgepompt. Wanneer Koen voor de benzine wil betalen merkt hij op dat er 62liter getankt is. Vreemd bij een auto met een tank van 60 l die niet eens leeg was. De bediende wordt ermee geconfronteerd, maar die houdt zich van den domme. Hij had de teller dus niet op 0 gezet. Er volgt een lange discussie en we hebben hem het Vlaamse woord “smeerlap” geleerd. Bij het woord politie wordt hij wat nerveuzer. We betalen het bedrag, want dit kunnen we toch niet winnen en hij geeft ons cash wat peso’s terug. 
Hier in Tulum hangt een andere sfeer dan de voorbije dagen en hebben het gevoel dat er meer en meer geld wordt uitgegeven. Gisteren kocht Rune een zakje snoepjes van €6 en water van €6. Vandaag betaalden we buiten Tulum minder dan de helft voor water….