We vertrekken

3 juli 2019 - Windhoek, Namibië

Het pikt om zo vroeg te moeten opstaan. Gisterenavond nog een terrasje doen met vrienden was geen goed idee,  maar wel heel plezant. J

Onze vaste taxichauffeur pikt ons netjes op tijd op om ons naar de luchthaven te brengen. Daar duurt het even voor het inchecken start, maar nadien verloopt het super vlot en vertrekt onze eerste vlucht naar Qatar mooi op tijd.

Daar moeten we heel lang wachten op de volgende vlucht. We kunnen niet onmiddellijk naar de gate, want de gegevens verschijnen pas na uren wachten op de informatieschermen. Dan maar een wandeling maken door de grote terminal vol winkels waar horloges, handtassen, juwelen en andere bling-bling verkocht wordt. Nog iets eten….en wat later nog iets eten tot we eindelijk weten naar welke gate we moeten. Een machinistloze metro brengt ons naar de andere kant van de terminal waar we in een lege wachtruimte komen. We kunnen ons installeren, een dutje doen, wat spelletjes spelen tot we om 2 uur ’s nachts richting Namibië kunnen vertrekken.

We slapen wat op het vliegtuig en sluiten de vlucht af met nog een filmpje.

We landen in Windhoek,  waar we door een haag van luchthavenpersoneel over de tarmack van het vliegtuig naar het luchthavengebouw (een grote hal met golfplaten dak) geleid worden. Daar worden we door zeer “vriendelijke” douaniers  gecontroleerd, die heel goed weten wat ze willen en vooral wat ze niet willen. We moeten één voor één bij de beambte komen, Rune wordt teruggestuurd naar de wachtrij (zijn jonge leeftijd is  geen excuus om bij zijn ouders te blijven), waarop zijn collega hem terug bij ons stuurt  want hij is te jong?!

We worden opgewacht door iemand van de 4X4 verhuur die ons naar het depot brengt. Daar krijgen we een demonstatie van de auto, het opzetten van de tenten, het vervangen van een wiel, tot de spanning regelen van de banden. Na een dikke twee uur kunnen we met ons “beest” vertrekken.

Onze eerste bestemming is “Windhoek Game ranch”, die we niet onmiddellijk vinden. Na wat omweg en uitleg van een politieagent aan een controlepost, vinden we de lodge.

We overnachten in grote luxe “tenten”, met vooraan een terras met zicht op de bergen. We aperitieven en eten op het terras terwijl de giraffen in de verte bladeren van de bomen trekken, de zon langzaam achter de bergen verdwijnt en de plaatselijke golden retriever onze voeten warm houdt.

Foto’s