Bosjesmannen en berggeiten

De zon geraakt moeizaam over de bergtoppen en het duurt lang voor onze tent/auto in de zon staat. Koen en ik gaan aan de andere kant van de camping kijken of er geen plekje vrij gekomen is waar de zon vroeger komt, maar de jongens willen niet verhuizen.

We gaan douchen, eten een burger in het restaurantje van de camping en boeken een gids om in de late namiddag naar de rotsschilderingen van de Bosjesmannen te gaan kijken.

We klauteren op de rotsen die rond de “Spitzkoppe” liggen. Rune is niet bij te houden en klimt als een berggeit naar boven. Het uitzicht van boven is weer zo mooi.

We pikken de gids op en hij leidt ons over het domein van Spitzkoppe naar de rotstekeningen. De tekeningen zijn vaag en een aantal zijn beschadigd door vandalen. We kruipen door smalle kloven tussen de rotsen waar het opvallend fris is. De gids toont ons ook het kadaver van een geit, hangend in een boom; het werk van een jachtluipaard. Fijn te weten dat die daar rondlopen. Volgens onze gids moeten we ons geen zorgen maken, gewoon voor een vuurtje zorgen ’s avonds. Dat zullen we zeker doen.

We hebben geen zin om te koken (en nog minder zin om nadien af te wassen gezien de hele lange afstand van onze kampeerplaats naar de receptie met water) dus schuiven we onze voeten nog eens onder tafel in het restaurantje. Die burger smaakt!

Het is donker wanneer we terug naar de kampeerplaats waar de jongens snel hun vuurtje terug aan steken.