Berg – woestijn – oceaan

Abolute stilte…. Het enige wat we horen is het geruis van de wind tussen de bergtoppen.

Rune komt  uit de tent en rent onmiddellijk naar het vuurtje om te zien of het nog brandt. Het smeult nog en na een paar minuten prutsen knettert het opnieuw. Er blaast een frisse wind en zijn blij dat we naast het vuurtje kunnen ontbijten.

Ondertussen zijn we goed geroutineerd en kent iedereen zijn taak bij het inpakken en opvouwen van de tenten.

Er staat een lange rit naar Swakopmund op het programma en kijken er wat tegenop. Het eerste stukje worden we weer hevig heen en weer geschud, maar na een half uurtje verandert de hobbelweg in een vlakke asfaltbaan en gaat het vlotter dan verwacht.

Een loodrechte weg door een vlak zanderig landschap met aan beide kanten elektriciteitspalen leiden ons naar de Atlantische oceaan. De temperatuur zakt van 32 naar 20 graden.

Swakopmund is een westers stadje met veel bedrijven, iets wat we in Namibië nog niet gezien hebben. We kopen wat broodjes en beleg in een benzinestation (het aanbod is er groter dan in de supermarkten die we tot nu toe gezien hebben) en rijden langs de “Skeleton  coast” verder terug in noordelijke richting. Langs deze kust zijn al honderden schepen gestrand door de plots opkomende mist en de stromachtige zee. We gaan op zoek naar het wrak van de “Zeila”. We zoeven over een loodrechte weg met aan de ene kant woestijn, aan de andere kant strand en de oceaan. We weten niet goed waar het wrak ligt en rijden ergens het strand op waar een eenzame visser staat om het hem te vragen. Een kilometer verder ligt het.

Wanneer we uitstappen proberen leurders ons wat stenen te verkopen. We wimpelen hen snel af. De golven beuken hard tegen het schip, dat ondertussen een rustplaats is geworden voor honderden zeevogels. We rijden terug naar het strand met de visser (die nog even navraagt of we het wrak gevonden hebben) en eten onder toezicht van giezende meeuwen onze broodjes op.

Terug in Swakopmund checken we in in ons hotel. Het is een pareltje aan de rand van het stadje met een prachtig zicht op de duinen.  Het zicht pakt op de adem….

De auto wordt helemaal leeg gemaakt en herschikken onze spullen opnieuw. Het was een rommeltje geworden in de auto en de valiezen.

Na een warme douche, trekken we het stadje in, gaan eten op de pier in The Jettie en relaxen nadien in onze warme hotelkamer.

Foto's plaatsen lukt op dit ogenblik niet. Morgen probeer ik opnieuw.